21 Ιουνίου, το 356 π.X., είναι η πλέον γνωστή και καθιερωμένη ως ημερομηνία γεννήσεως τού Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«….ἡ παράδοση λέει πὼς πέρ’ ἀπ’ ὅλα τ’ ἄλλα σημεῖα καὶ τέρατα, τὴν νύχτα ποὺ γεννιέται ὁ Ἀλέξανδρος παραδίνεται στὴν φλόγα τὸ Ἀρτεμίσιο τῆς Ἐφέσου, ποὺ μὲ τὸ Μεγάβυξό του, ἐπικεφαλῆς τῶν εὐνούχων καὶ τῶν ἱερόδουλων, οἱ Ἕλληνες τὸ θεωροῦσαν ἀνατολικό πάντα ἱερό· κι ὅταν ἐπιμένῃ (ἡ παράδοση) συμβολική, πὼς ὁ Φίλιππος ἔμαθε τὴν γέννηση τοῦ γιοῦ του μαζὶ μὲ τὴν ἀγγελία τριῶν νικῶν του (ἅλωση Ποτίδαιας, νίκη κατὰ τῶν Ἰλλυριῶν Δαρδάνων, καὶ Ὀλυμπιακή νίκη), ὁ Μῦθος θέλει νὰ πῇ τὸ νόημα τῆς πιὸ γενναῖα ἡρωικῆς ζωῆς στοὺς αἰῶνες καὶ μαζὶ νὰ ὑποβάλῃ τὴν ῥωμαλέα ἰδέα του, μιᾶς μυστικῆς προοιωνοῦ συνάρτησης μ’ ὅλα τοῦ κόσμου ὅπου γεννιέται κάποτε τὸ κοσμογονικό».
Πατέρας του, ο Μακεδών Φίλιππος· επίμονος, προνοητικός, ψύχραιμος αλλά και εκρηκτικός, παθιασμένος, και ακούραστος, μπορεί να καταπιάστηκε με την ιδέα να ενώσει τους Έλληνες και να στήσει στην κορυφή τούς Μακεδόνες του, αυτό όμως δεν ήταν αυτοσκοπός μέσα του. Μετέδωσε όμως την ορμή και το όραμα στον Αλέξανδρο. Μητέρα του, η Ολυμπιάς, κόρη τού Ηπειρώτη βασιλιά Νεοπτόλεμου, με καταγωγή από την γενιά τού Αχιλλέα. Γυναίκα όμορφη, κατακαιόμενη από φλογερά πάθη και κλεισμένη στον εαυτό της. Την νύχτα πριν τον γάμο της, λέγεται ότι ονειρεύτηκε πως μιά φοβερή θύελλα μαινόταν γύρω της, όταν ξαφνικά ένας κεραυνός μπήκε μέσα της που τινάχτηκε μετά έξω σαν άγρια φωτιά. Από τέτοιο εκρηκτικό μείγμα προήλθε ο Αλέξανδρος, που φρόντισε όμως ο πατέρας του από νωρίς, να μορφωθεί, και διδαχθεί από τον Αριστοτέλη. Αυτός μύησε το γεμάτος πάθος αγόρι, στον ανώτερο κόσμο και στην πολιτεία των ιδεών, την ιδέα τού μεγάλου να συλλάβει, και να τάξει όρο και επιταγή στην ζωή του· την απόλαυση να φεύγει, και σε πάθη να μην παραδίνεται, αλλά το μύχιο πάθος μέσα του να εξευγενίζει, και στην ακράτητη ρώμη του να δίνει μέτρο και βάθος. Με τέτοια επίδραση μορφώθηκε ο χαρακτήρας κι η μεγαλοφυῒα του.
(Από την «Ιστορία τού Μεγάλου Αλεξάνδρου», Γ΄έκδοση, J.G.Droysen, Ρένου-Ήρκου και Στάντη Αποστολίδη).
(Υπάρχουν άλλες δύο πιθανολογούμενες ημερομηνίες γιά την ημερομηνία γεννήσεως τού Αλεξάνδρου. Ο Πλούταρχος, αναφέρει ως ημερομηνία γεννήσεως τού Μακεδόνα βασιλιά και Μεγάλου Στρατηλάτη την έκτη ημέρα τού μηνός Εκατομβαιώνος κατά το Αττικό Ημερολόγιο, ή Λώου κατά το Μακεδονικό, που κατά προσέγγιση είναι η 20η Ιουλίου. Επίσης, στο βιβλίο τού Droysen και στην εξαιρετική εργασία των παραπομπών τής οικογένειας Αποστολίδη, αναφέρεται από ορισμένους όπως ο Μπόσγουορθ –Bosworth-, ως χρονική περίοδος το τέλος τού χρόνου, βάσει των υπολογισμών τού Αριστοβούλου).
_________________
— [Κείμενο: Ο κατακτητής τού κόσμου (http://ellinoistorin.gr/?p=28917)]
— [Εικόνα: Η γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Λεπτομέρεια από μωσαϊκό του 4ου αιώνα μ.Χ. στην πόλη Baalbek (Ηλιούπολη) του Λιβάνου. Εθνικό Μουσείο της Βηρυτού.]
«….ἡ παράδοση λέει πὼς πέρ’ ἀπ’ ὅλα τ’ ἄλλα σημεῖα καὶ τέρατα, τὴν νύχτα ποὺ γεννιέται ὁ Ἀλέξανδρος παραδίνεται στὴν φλόγα τὸ Ἀρτεμίσιο τῆς Ἐφέσου, ποὺ μὲ τὸ Μεγάβυξό του, ἐπικεφαλῆς τῶν εὐνούχων καὶ τῶν ἱερόδουλων, οἱ Ἕλληνες τὸ θεωροῦσαν ἀνατολικό πάντα ἱερό· κι ὅταν ἐπιμένῃ (ἡ παράδοση) συμβολική, πὼς ὁ Φίλιππος ἔμαθε τὴν γέννηση τοῦ γιοῦ του μαζὶ μὲ τὴν ἀγγελία τριῶν νικῶν του (ἅλωση Ποτίδαιας, νίκη κατὰ τῶν Ἰλλυριῶν Δαρδάνων, καὶ Ὀλυμπιακή νίκη), ὁ Μῦθος θέλει νὰ πῇ τὸ νόημα τῆς πιὸ γενναῖα ἡρωικῆς ζωῆς στοὺς αἰῶνες καὶ μαζὶ νὰ ὑποβάλῃ τὴν ῥωμαλέα ἰδέα του, μιᾶς μυστικῆς προοιωνοῦ συνάρτησης μ’ ὅλα τοῦ κόσμου ὅπου γεννιέται κάποτε τὸ κοσμογονικό».
Πατέρας του, ο Μακεδών Φίλιππος· επίμονος, προνοητικός, ψύχραιμος αλλά και εκρηκτικός, παθιασμένος, και ακούραστος, μπορεί να καταπιάστηκε με την ιδέα να ενώσει τους Έλληνες και να στήσει στην κορυφή τούς Μακεδόνες του, αυτό όμως δεν ήταν αυτοσκοπός μέσα του. Μετέδωσε όμως την ορμή και το όραμα στον Αλέξανδρο. Μητέρα του, η Ολυμπιάς, κόρη τού Ηπειρώτη βασιλιά Νεοπτόλεμου, με καταγωγή από την γενιά τού Αχιλλέα. Γυναίκα όμορφη, κατακαιόμενη από φλογερά πάθη και κλεισμένη στον εαυτό της. Την νύχτα πριν τον γάμο της, λέγεται ότι ονειρεύτηκε πως μιά φοβερή θύελλα μαινόταν γύρω της, όταν ξαφνικά ένας κεραυνός μπήκε μέσα της που τινάχτηκε μετά έξω σαν άγρια φωτιά. Από τέτοιο εκρηκτικό μείγμα προήλθε ο Αλέξανδρος, που φρόντισε όμως ο πατέρας του από νωρίς, να μορφωθεί, και διδαχθεί από τον Αριστοτέλη. Αυτός μύησε το γεμάτος πάθος αγόρι, στον ανώτερο κόσμο και στην πολιτεία των ιδεών, την ιδέα τού μεγάλου να συλλάβει, και να τάξει όρο και επιταγή στην ζωή του· την απόλαυση να φεύγει, και σε πάθη να μην παραδίνεται, αλλά το μύχιο πάθος μέσα του να εξευγενίζει, και στην ακράτητη ρώμη του να δίνει μέτρο και βάθος. Με τέτοια επίδραση μορφώθηκε ο χαρακτήρας κι η μεγαλοφυῒα του.
(Από την «Ιστορία τού Μεγάλου Αλεξάνδρου», Γ΄έκδοση, J.G.Droysen, Ρένου-Ήρκου και Στάντη Αποστολίδη).
(Υπάρχουν άλλες δύο πιθανολογούμενες ημερομηνίες γιά την ημερομηνία γεννήσεως τού Αλεξάνδρου. Ο Πλούταρχος, αναφέρει ως ημερομηνία γεννήσεως τού Μακεδόνα βασιλιά και Μεγάλου Στρατηλάτη την έκτη ημέρα τού μηνός Εκατομβαιώνος κατά το Αττικό Ημερολόγιο, ή Λώου κατά το Μακεδονικό, που κατά προσέγγιση είναι η 20η Ιουλίου. Επίσης, στο βιβλίο τού Droysen και στην εξαιρετική εργασία των παραπομπών τής οικογένειας Αποστολίδη, αναφέρεται από ορισμένους όπως ο Μπόσγουορθ –Bosworth-, ως χρονική περίοδος το τέλος τού χρόνου, βάσει των υπολογισμών τού Αριστοβούλου).
_________________
— [Κείμενο: Ο κατακτητής τού κόσμου (http://ellinoistorin.gr/?p=28917)]
— [Εικόνα: Η γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Λεπτομέρεια από μωσαϊκό του 4ου αιώνα μ.Χ. στην πόλη Baalbek (Ηλιούπολη) του Λιβάνου. Εθνικό Μουσείο της Βηρυτού.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου