Η κυβέρνηση αύξησε τους φόρους κατά 20 δις σε 5 χρόνια, χωρίς αξιόλογη άνοδο του πραγματικού
ΑΕΠ και χωρίς να μειωθεί το χρέος, εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης – κάτι απαράδεκτο για ένα κόμμα που ισχυρίζεται πως είναι φιλελεύθερο, εκτός εάν τις αποφάσεις τις λαμβάνει ακόμη η Τρόικα, παρά τη δήθεν έξοδο μας από τα μνημόνια. Παραμένει δε σκανδαλώδες το θέμα των τραπεζών με τον αναβαλλόμενο φόρο των 20 δις που έχει καταστρατηγηθεί μέσω του Hive Down και των προγραμμάτων ΗΡΑΚΛΗΣ – με τους πλειστηριασμούς εξπρές και από offshore. Επίσης το ότι, ενώ ο νόμος 3156/2003 υποχρεώνει τα funds να δημοσιοποιούν τις τιμές για κάθε δάνειο που αγόρασαν, τα funds δεν εφαρμόζουν το νόμο – ενώ έχει εκδοθεί μία υπουργική απόφαση το 2024, η 19169, η οποία αναιρεί την υποχρεωτική δημοσίευση του ποσού εξαγοράς, με απίστευτες αοριστίες.Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Απλούστατα ότι, εάν ένα fund εφάρμοζε ως όφειλε το νόμο, οι Πολίτες θα γνώριζαν πόσο αγοράσθηκε το δάνειο τους – οπότε, εάν κάποιος είχε δάνειο 100.000 €, το fund το είχε αγοράσει για 10.000 € και του ζητούσε 100.000 €, συχνά συν τους τόκους, θα μπορούσε να καταγγείλει το fund για αισχροκέρδεια. Σήμερα όμως δεν μπορεί, επειδή δεν είναι σε θέση, λόγω της υπουργικής απόφασης και της προηγούμενης παρανομίας των funds, να το αποδείξει – κάτι που είναι πραγματικά ανάλγητο εκ μέρους του κράτους.
Ξεκινώντας τώρα με τον προϋπολογισμό, οι προβλέψεις για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ το 2025 είναι 2,3% από 2,2% το 2023 – ενώ στον περσινό προϋπολογισμό προβλεπόταν αρχικά στο 2,9% που διαψεύστηκε.
Όμως, εκτός των άλλων, με τις εισαγωγές να αυξάνονται και με το εμπορικό έλλειμμα να εκτοξεύεται ξανά, στα επίπεδα του 2006/2010, υπάρχουν γενικότερες αβεβαιότητες – αφού η Ευρώπη αντιμετωπίζει μία γεωπολιτική αστάθεια, λόγω των πολέμων στην Ουκρανία και στο Ισραήλ, καθώς επίσης εξαιτίας της αλλαγής πολιτικής στις ΗΠΑ.
Το ΑΕΠ προβλέπεται να ανέλθει στα 247,5 δις το 2025 από 236,9 δις το 2024 – ονομαστικά βέβαια, με τον πληθωρισμό δηλαδή, αφού ο αποπληθωριστής προβλέπεται στο 2,2% και ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή στο 2,1% που πιθανότατα δεν θα επαληθευθούν.
Το ΑΕΠ αυτό δεν έχει φυσικά καμία σχέση, με το αντίστοιχο πριν τα μνημόνια – λόγω του πληθωρισμού έκτοτε.
Στην ουσία, το πραγματικό ΑΕΠ πριν την τελευταία αναθεώρηση της ΕΛΣΤΑΤ, έχει αυξηθεί από 183 δις το 2019 στα 198 δις το 2024 – δηλαδή μόλις κατά 15 δις σε πέντε χρόνια, ενώ το υπόλοιπο έως τα 236,9 δις που εκτιμάται, τα 39 δις, οφείλεται στον πληθωρισμό και στα 5 δις της αναθεώρησης.
Η ανεργία τώρα, προβλέπεται να μειωθεί στο 8,2% το 2025 από 8,7% το 2024, σε εθνικολογιστική βάση – ενώ από 10,3% σε 9,7% κατά την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού.
Το πρώτο θέμα όμως εδώ είναι το πώς υπολογίζεται – αφού μειώνονται μεν οι άνεργοι στους 444.000 κατά την ΕΛΣΤΑΤ, αλλά κατά την ΔΥΠΑ ανέρχονται στους 833.000.
Το δεύτερο θέμα είναι το ότι στην αρχή του 2024, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι απασχολούμενοι κατά την ΕΛΣΤΑΤ ήταν 4.233.000 και οι άνεργοι 530.900 – οπότε το εργατικό δυναμικό ήταν 4.763.900 ενώ το ποσοστό ανεργίας υπολογιζόταν στο 11,1%.
Τον Αύγουστο τώρα του 2024, το ποσοστό ανεργίας παρουσιάζει μια θεαματική μείωση σε 9,5% – με τους ανέργους να υπολογίζονται στις 444.000 ή 86.900 λιγότερους.
Όμως, οι απασχολούμενοι αυξήθηκαν μόλις κατά 19.000 και όχι κατά 86.900, στους 4.252.000 – οπότε το εργατικό δυναμικό ήταν 4.696.000 ή 67.900 λιγότερο από τον Ιανουάριο.
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι, η μείωση της ανεργίας δεν οφείλεται στην ικανότητα της Ελλάδας να δημιουργεί απασχόληση και παραγωγικότητα – αλλά στην τεχνητή πτώση του ποσοστού ανεργίας, μέσω της μείωσης του εργατικού δυναμικού.
Με απλά λόγια, ενώ το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε μόλις κατά 0,2%, η ανεργία μειώθηκε κατά 1,6% – τεκμηριώνοντας πως η μέτρηση της είναι πλασματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Συνεχίζοντας με τα εξοπλιστικά που αποτελούν σημαντικό θέμα εθνικής ασφαλείας, προϋπολογίζονται στα 1,75 δις το 2025 – αυξημένα κατά 648 εκ. από το 2024, σε σύνολο 6,1 δις δαπανών του ΥΠ.ΕΘ.Α.
Δεν φαίνεται να δίνεται έμφαση στην Αμυντική μας Βιομηχανία γενικότερα, μεταξύ άλλων για αναπτυξιακούς λόγους – με την ΕΛΒΟ των Ισραηλινών να παραμένει αδρανής, με την ΕΑΒ σε κακή κατάσταση.
Ελπίζουμε πάντως να μην ισχύουν αυτά που αναφέρουν οι εργαζόμενοι, για τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ – αφού θα επρόκειτο για ένα ακόμη σκάνδαλο.
Συνεχίζοντας με τα επιδόματα, το ποσοστό της φτώχειας των Ελλήνων είναι από τα υψηλότερα στην ΕΕ – ως αποτέλεσμα των μνημονίων και των κυβερνητικών πολιτικών, όπως ο πληθωρισμός στα βασικά αγαθά που δεν μειώνεται ο ΦΠΑ.
Συνολικά προβλέπονται διάφορα επιδόματα, όπως οικογενειακό, στεγαστικό και ΕΚΑΣ για την ανισότητα – με αυξήσεις 10% για το οικογενειακό και το Ελάχιστο Εγγυημένο, με σταθερό στεγαστικό κλπ.
Συνεχίζοντας με το ΠΔΕ που πλέον έχει ένα υποτμήμα Αναπτυξιακού ΠΔΕ που εμείς θεωρούμε εμπαιγμό, προβλέπονται 14,1 δις – μία σημαντική αύξηση, όπου όμως το πρόβλημα είναι σε ποιους και πώς διατίθεται.
Το 2024 πάντως προβλέπονται δαπάνες 9,8 δις από προϋπολογισμό 8,55 δις – ενώ για το ΤΑΑ 3,3 δις από πρόβλεψη 3,6 δις. Εν προκειμένω, θα πρέπει να μας δοθεί επιμερισμός – όσον αφορά τα έργα, στα οποία θα αναλωθούν.
Από το ΠΔΕ, τα 4,9 δις προέρχονται από το ΤΑΑ που έχει καθυστερήσει, όπως έχουμε αναδείξει – ενώ είναι συνδεδεμένο με πολλά προαπαιτούμενα που δεν έχει ψηφίσει η βουλή.
Είναι ενδεικτικό το ότι, είχαν ενταχθεί στο ΤΑΑ από πέρυσι έργα 600 εκ. για επιδιορθώσεις μετά τις πλημμύρες που δεν έχουν δρομολογηθεί ακόμη – με κατηγορίες πως η καθυστέρηση αυτή, σε συνδυασμό με τη διαχείριση των ευθυνών των εργολάβων των σιδηροδρομικών έργων, ευνοεί τις ασφαλιστικές εταιρίες.
Τώρα λέγεται δε πως ξεμπλοκάρουν διαγωνισμοί για ζωτικά έργα στη Θεσσαλία, κόστους 1,35 δις – όταν ο ΠΘ είχε υποσχεθεί δαπάνες 3 δις.
Στις ιδιωτικοποιήσεις, έχουν πολύ χαμηλά έσοδα όπως έχουμε αναδείξει – 8,47 δις έως το 2023 που δεν έχουν καμία σχέση με τα 50 δις που συζητούνταν με τα μνημόνια, προφανώς λόγω του ξεπουλήματος σε εξευτελιστικές τιμές.
Εν προκειμένω, προβλέπονται εισπράξεις 1,88 δις το 2025, κυρίως λόγω των εσόδων από τον αιώνιο διαγωνισμό για την Εγνατία – όπου η είσπραξη 1,35 δις εκκρεμεί από το 2023. Τι προβλέπεται αλήθεια για τη ΛΑΡΚΟ, μετά την αποτυχία της πώλησης στην ΤΕΡΝΑ;
Όσον αφορά στο Δημόσιο χρέος, εδώ έχουμε το εξής παράδοξο:
Σύμφωνα με το Δελτίο Χρέους από τις 30.09.24, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 370 δις από 369 δις την 31.12.23 – ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα 39,2 δις από 33,6 δις. Με βάση όμως το νέο Δελτίο Χρέους από τις 31.12.2023, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 356 δις την 31.12.23 και όχι 369 δις.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η άνοδος κατά 13 δις € από τα 356 δις στα 369 δις, οφείλεται στους κρυφούς τόκους του EFSF που μας ανάγκασε η ΕΕ να προσθέσουμε. Εάν είναι όμως έτσι, γιατί δεν αυξήθηκε ανάλογα το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης και μειώθηκε στα 404,2 δις από 406,5 δις στις 31.12.23;
Το κράτος δεν τα χρωστάει και όχι οι φορείς; Η διαφορά πάντως μεταξύ του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης και της Κεντρικής Διοίκησης, το ενδοκυβερνητικό χρέος, μειώθηκε ως δια μαγείας από τα 50 δις €, για τα οποία ανέκαθεν αμφιβάλαμε και ρωτούσαμε χωρίς να πάρουμε ποτέ απάντηση, στα 35 δις €!
Όσο για τα ταμειακά διαθέσιμα, βλέπουμε πλέον 39,2 δις € στη Γενική Κυβέρνηση και 19,4 δις € στο Κεντρικό Κράτος – όταν η διαφορά μεταξύ του καθαρού χρέους που η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως είναι 331,2 δις, από 323 δις στις 31.12.23 και του «ακάθαρτου» χρέους των 404,2 δις που αποκλείεται να μην έχει αυξηθεί ανάλογα από τους τόκους του EFSF, είναι 73 δις.
Στον πίνακα 4.2 βέβαια του προϋπολογισμού, υπάρχουν ελαφρώς διαφορετικά νούμερα – αν και στην ουσία δεν αλλάζει κάτι σημαντικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου