Οι εργαζόμενοι στην κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, «Αυγή» παραμένουν εδώ και τρεις μήνες απλήρωτοι,
γεγονός που προφανώς προκαλεί σοκ σε όσους δεν γνωρίζουν και νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλεργατικό κόμμα. Στους γνωρίζοντες αυτή η είδηση δεν προκαλεί καμία έκπληξη, παρά μόνο τους βυθίζει σε βαθιές σκέψεις, αφού προκύπτουν ερωτήματα, τα οποία φυσιολογικά έπρεπε να απασχολούν τους αρμόδιους και όχι τους απλούς πολίτες.
Όμως τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μας απασχολήσουν σε αυτό το σημείο, διότι δεν είναι αρμοδιότητα μας. Αυτό που θα μας απασχολήσει είναι η στάση των διάφορων συνδικαλιστικών κινημάτων, τα οποία έχουν τηρήσει σιγή ιχθύος γύρω από το ζήτημα. Βεβαίως δεν αναμέναμε αντιδράσεις από τα συνδικαλιστικά όργανα που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό τοις πάσοι άλλωστε ότι οι συνδικαλιστές του αντι-συνταγματικού τόξου, ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τους εργαζόμενους, αλλά αποκλειστικά για το κομματικό και προσωπικό τους συμφέρον.
Όμως τι έγινε με τις αντίπαλες συνδικαλιστικές παρατάξεις; Τι έγινε η ΠΑΣΚΕ; Βρίσκεται μήπως σε καταστολή μετά το σκάνδαλο με τον συνδικαλιστή τους που πιάστηκε με τα πειστήρια της δωροδοκίας στα χέρια; Τι έγινε η ΔΑΚΕ; Τι έγινε το «μαχητικό» ΠΑΜΕ που πριν λίγο καιρό έδερνε κόσμο έξω από την Βουλή; Δεν ενδιαφέροντα να ξεμπροστιάσουν τον κομματικό τους αντίπαλο ή μήπως τους συνεπήρε η «συναδελφική αλληλεγγύη»; Ή μήπως όλα τα παραπάνω είναι μία ακόμη ένδειξη για την πλήρη σύμπραξη της αριστεράς, είτε ροζ, είτε κόκκινης, σε έναν ψευδεπίγραφο αγώνα για τα ψηφαλάκια, ο οποίος περιορίζεται σε λεξιμαχίες άνευ περιεχομένου και στερείται οποιασδήποτε μορφής ουσία.
Το μεμπτό στην όλη υπόθεση δεν είναι βεβαίως ότι έχει επιτευχθεί επί της ουσίας συμφωνία μεταξύ των κομμάτων. Το μεμπτό είναι η υποκρισία και το προσωπείο της δήθεν διαμάχης μεταξύ των, προκειμένου να διατηρήσουν το χρυσοφόρο «μαγαζάκι» τους, δηλαδή την εκλογική τους πελατεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου